Even weer een update.
Door: Rik
Blijf op de hoogte en volg Rik
30 Mei 2014 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Het duurde en het duurde maar, voordat er eindelijk weer een nieuw verslag kwam. Er gaat steeds meer tijd tussen zitten en dat is , denk ik, een goed teken. Ik heb het nog steeds naar mijn zin en maak veel mee.
Vanaf het laatste verslag heb ik veel ondernomen. Maiko is hier ongeveer twee weken gebleven, ook hij heeft inmiddels kunnen ervaring wat een fantastisch land dit is. De eerste week dat hij er was, was direct een drukke. We waren namelijk op zijn aankomstdag al uitgenodigd en hebben tot laat met zijn alle in de yakuzi gerelaxt. Uiteraard ook blijven slapendaar want naar huis lopen was te gevaarlijk, kon niet meer en een taxi was ons te duur. De volgende ochtend mocht ikzelf 'gelukkig' weer werken, de wekker ging nogal vroeg deze keer. Maiko kon de hele dag in zijn bed blijven liggen!
Het volgende feestje was Koningsdag in het Holland Heineken House, wederom een feestje om niet snel te vergeten. Met twee shared taxiś vol met collega's en vrienden zijn we op weg gegaan. Veel mensen ontmoet die daar tijdens het wk voetbal ook zullen zijn. Uiteindelijk was het zo gezellig dat we besloten om niet met de rest naar huis te gaan, gevolg: flinke tijd buiten wachten en een dure taxi bestelling. Het was er niet mooi op!
In de week die volgde had ik nog wat training voor het volgende onderdeel van het werk. Nadat ik de toets had gehaald was ik klaar voor een stapje hoger, samen met 3/4 van de groep. Op deze module zit ik inmiddels alweer drie weken en het bevalt me prima, het werk wordt steeds afwisselender en uitdagender. Waar ik me voorheen nog kon storten op boeken en e-learnings, is daar nu geen tijd meer voor. De tijd die ik nu over heb, besteed ik aan het in elkaar zetten van een stamboom. Super leuk om te doen. Zo ben ik er bijvoorbeeld achter gekomen dat ik Frans en Dutis bloed heb, vandaar die romantische kant, haha.
De laatste twee dagen van de week had ik inmiddels al vrij genomen, zodat Maiko en ik een auto konden huren en dan eindelijk het Kruger Park bezoeken. Ik heb er even op moeten wachten maar het was weer fantastisch. We hadden voor de volledigheid maar even een lijstje geturfd met all gespotte dieren (zie foto). Zoals altijd moet ik weer in een penibele situatie terecht komen wanneer ik in het Kruger ben. Deze keer was Maiko er ook getuigen van. We reden namelijk op een weg en zagen een stuk of 30 olifanten oversteken, niets aan de hand nog. Doorgereden en rechtsaf geslagen om daarna verderop weer rechtsaf te slaan. Daar reden we over een smal zandpad met links en recht bomen en een olifant aan onze rechterkant. Best dichtbij. Toch maar even iets dichterbij gereden en de motor. Links was er wat gekraak, maar er ging nog geen belletje rinkelen. Toch nóg maar een stukje dichterbij gereden. 'Kijk eens wat leuk, daar vooruit nog een olifant en daar nog een en nog een en nog een en...verrek die komen wel heel dichtbij'. Op het moment dat we beseften dat dit niet de meest ideale situatie was en achteruit wilden gaan, zagen we in onze spiegels dat daar ook nog een flinke jongen stond. Alsof ze met ons aan het dollen waren. Toen kregen we toch echt klamme handjes en begonnen de oksel te klotsen. Zonder dat we het echt in de gaten hadden, waren we omringd door een kudde olifanten van om en nabij de 30, deze olifanten konden van alle kanten komen. We konden geen kant op. Toch bleven we rustig, misschien wel té rustig. Ergens vonden we nog een klein hoopje lef. We hadden per slot van rekening nog niet de oudste olifant van het park gezien, eentje die zijn slagtanden over de grond meesleept. Deze moest en zou gezien worden, werd ons verteld door een local. En wie weet zou hij daar verderop wel op ons staan te wachten. Na enkele pogingen om door te rijden, daar we steeds werden teruggestuurd door een beschermende moeder-olifant, konden we uiteindelijk toch langs de olifanten glippen. En...hoe kon het ook anders, daar liep het kolossale dier van zeker 5 meter hoog recht op ons schaalmodel auto af. Eentje die ons zonder enige moeite zou plat drukken tot ingeblikte sardientjes. Maar gelukkig zat onze coureur Maiko achter het stuur en zorgde er vakkundig voor dat we met een ware u-turn slippend om konden keren (lees: drie keer steken en omkeren). Eindelijk hadden we wat geluk want de andere olifanten hadden inmiddels terrecht het hazenpad genomen, doordat wij ze behoorlijk wat angst hadden ingeboezemd!;) Het waren spannende minuten met een volle camera én een bijna volle broek als resultaat. Het was het allemaal waard. Uiteindelijk hebben we twee nachten in het Krguer Park geslapen en een schat aan dieren mogen zien. Toen we weer in Jo'burg waren aangekomen en de auto hadden teruggebracht, waren we nog niet helemaal klaar met het avontuur. Maiko opperde namelijk het fantastische idee om naar Park Station te gaan en een of ander hoog gebouw te gaan bekijken. Maiko was hier eerder geweest, dus het zal wel moeten kunnen. Niet dus! Daar liepen we dan, twee zoekende blanken voorzien van rugzakjes, dure spullen en een volle portemonnee. De overige mensen waren arm, donker en verbaasd dat hier even twee spierwitte jonge mannen voorbij kwamen lopen. Wij voelden ons duidelijk niet op ons gemak en om niet helemaal te laten blijken dat we verdwaald waren liepen we slim een winkel binnen om buiten het zicht even op de kaart te kijken. Ook maar even mijn waardevolle horloge af gedaan. Gelukkig besloten we om rechtsomkeer te maken en een pasje sneller te lopen. Daarna hadden we wel een koude rakker verdient. Je kunt je pas voorstellen wat ik bedoel als je zelf in een dergelijke situatie bent geweest, dat is echt niet fijn! Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen.
De week erop zou Maiko weer verder reizen naar de kust en kon ik weer aan het werk. Toch ook wel fijn om even een rustige werkweek te hebben, vooral na zo een enerverend weekend. Het weekend erna echter zou weer een leuke worden. Ik had gepland om met collega's naar een festival te gaan in Soweto. Over deze buurt had ik al veel gehoord, louter slechte verhalen eigenlijk. Het is namelijk een buurt waar je niet alleen over straat kan gaan. Ik ben er nu geweest, weliswaar met Zandile (local) die daar heeft gewoond, maar het was een prachtige ervaring. Overal mensen op straat, muziek en spelende kinderen. De sfeer is echt fantastisch, zo goed zelf dat ik erover nadacht om met de vader van Zandile naar de plaatselijke kroeg te gaan. Deze was recht tegenover hun huis maar ik heb het toch niet aangedurfd. Misschien komt het er nog eens van. Het festival was een hele relaxte ervaring met heerlijke afrikaanse loungemuziek. De sfeer is heel anders dan sommige festivallen in Nederland. Niemand staat stil en iederen heeft het naar de zin met elkaar. Zeker voor herhaling vatbaar.
De week en het weekend erop waren rustig, een beetje bijkomen en wat centjes sparen. Wat overigens nog niet echt lukt, er is zoveel te doen. Dit weekend bij collega's Champions League gekeken en verder niet veel gedaan. Was weer gezellig!
Weer een rustige week op het werk volgde. Vrijdags ben ik met mijn huisgenotes even een drankje wezen doen bij News Cafe Sandton. Was een zeer geslaagde avond en we hebben elkaar weer beter leren kennen. De volgende dag Champions League finale gekeken in het Hard Rock cafe en vroeg naar bed gegaan. Zo een weekend is veel te kort en gaat te snel voorbij.
De week die volgde is diegene waarin we nu zitten. Er zijn inmiddels weer nieuwe mensen gearriveerd vanuit Nederland, die wij misschien kunnen helpen om hun weg te vinden in dit geweldige land.
Op het moment van schrijven is het woensdag, wat betekend dat ik morgen (hemelvaart) vrij ben. We hebben dan ook besloten om naar een natuurreservaat te gaan in Pilanesberg. Ik heb er zin! Komend weekend naar Ellis Park om een rugby westrijd te bezoeken. Jo'burg Lion vs Pretoria Bulls, te vergelijken met Ajax tegen Feyenoord. Dat beloofd weer een mooi weekend te worden. Het weekend erop staat weer een trip gepland, deze keer naar Nelspruit met Myrna, Marlou en Sven. Dichtbij zowel Swaziland als het Kruger Park, ik kan niet wachten...
Via deze weg ook nog even dit: Tante Corrie van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ik hoop dat je een leuke dag hebt gehad. Ik had je een sms gestuurd maar weet niet zeker of deze wel is aangekomen.
En natuurlij pa! Goed bezig met het sportieve gedrag, ga zo door. Ik ben nu al benieuwd naar je smalle koppie!;)
Groeten vanuit Sandton, Jo'burg, Gauteng , South Africa.
Vanaf het laatste verslag heb ik veel ondernomen. Maiko is hier ongeveer twee weken gebleven, ook hij heeft inmiddels kunnen ervaring wat een fantastisch land dit is. De eerste week dat hij er was, was direct een drukke. We waren namelijk op zijn aankomstdag al uitgenodigd en hebben tot laat met zijn alle in de yakuzi gerelaxt. Uiteraard ook blijven slapendaar want naar huis lopen was te gevaarlijk, kon niet meer en een taxi was ons te duur. De volgende ochtend mocht ikzelf 'gelukkig' weer werken, de wekker ging nogal vroeg deze keer. Maiko kon de hele dag in zijn bed blijven liggen!
Het volgende feestje was Koningsdag in het Holland Heineken House, wederom een feestje om niet snel te vergeten. Met twee shared taxiś vol met collega's en vrienden zijn we op weg gegaan. Veel mensen ontmoet die daar tijdens het wk voetbal ook zullen zijn. Uiteindelijk was het zo gezellig dat we besloten om niet met de rest naar huis te gaan, gevolg: flinke tijd buiten wachten en een dure taxi bestelling. Het was er niet mooi op!
In de week die volgde had ik nog wat training voor het volgende onderdeel van het werk. Nadat ik de toets had gehaald was ik klaar voor een stapje hoger, samen met 3/4 van de groep. Op deze module zit ik inmiddels alweer drie weken en het bevalt me prima, het werk wordt steeds afwisselender en uitdagender. Waar ik me voorheen nog kon storten op boeken en e-learnings, is daar nu geen tijd meer voor. De tijd die ik nu over heb, besteed ik aan het in elkaar zetten van een stamboom. Super leuk om te doen. Zo ben ik er bijvoorbeeld achter gekomen dat ik Frans en Dutis bloed heb, vandaar die romantische kant, haha.
De laatste twee dagen van de week had ik inmiddels al vrij genomen, zodat Maiko en ik een auto konden huren en dan eindelijk het Kruger Park bezoeken. Ik heb er even op moeten wachten maar het was weer fantastisch. We hadden voor de volledigheid maar even een lijstje geturfd met all gespotte dieren (zie foto). Zoals altijd moet ik weer in een penibele situatie terecht komen wanneer ik in het Kruger ben. Deze keer was Maiko er ook getuigen van. We reden namelijk op een weg en zagen een stuk of 30 olifanten oversteken, niets aan de hand nog. Doorgereden en rechtsaf geslagen om daarna verderop weer rechtsaf te slaan. Daar reden we over een smal zandpad met links en recht bomen en een olifant aan onze rechterkant. Best dichtbij. Toch maar even iets dichterbij gereden en de motor. Links was er wat gekraak, maar er ging nog geen belletje rinkelen. Toch nóg maar een stukje dichterbij gereden. 'Kijk eens wat leuk, daar vooruit nog een olifant en daar nog een en nog een en nog een en...verrek die komen wel heel dichtbij'. Op het moment dat we beseften dat dit niet de meest ideale situatie was en achteruit wilden gaan, zagen we in onze spiegels dat daar ook nog een flinke jongen stond. Alsof ze met ons aan het dollen waren. Toen kregen we toch echt klamme handjes en begonnen de oksel te klotsen. Zonder dat we het echt in de gaten hadden, waren we omringd door een kudde olifanten van om en nabij de 30, deze olifanten konden van alle kanten komen. We konden geen kant op. Toch bleven we rustig, misschien wel té rustig. Ergens vonden we nog een klein hoopje lef. We hadden per slot van rekening nog niet de oudste olifant van het park gezien, eentje die zijn slagtanden over de grond meesleept. Deze moest en zou gezien worden, werd ons verteld door een local. En wie weet zou hij daar verderop wel op ons staan te wachten. Na enkele pogingen om door te rijden, daar we steeds werden teruggestuurd door een beschermende moeder-olifant, konden we uiteindelijk toch langs de olifanten glippen. En...hoe kon het ook anders, daar liep het kolossale dier van zeker 5 meter hoog recht op ons schaalmodel auto af. Eentje die ons zonder enige moeite zou plat drukken tot ingeblikte sardientjes. Maar gelukkig zat onze coureur Maiko achter het stuur en zorgde er vakkundig voor dat we met een ware u-turn slippend om konden keren (lees: drie keer steken en omkeren). Eindelijk hadden we wat geluk want de andere olifanten hadden inmiddels terrecht het hazenpad genomen, doordat wij ze behoorlijk wat angst hadden ingeboezemd!;) Het waren spannende minuten met een volle camera én een bijna volle broek als resultaat. Het was het allemaal waard. Uiteindelijk hebben we twee nachten in het Krguer Park geslapen en een schat aan dieren mogen zien. Toen we weer in Jo'burg waren aangekomen en de auto hadden teruggebracht, waren we nog niet helemaal klaar met het avontuur. Maiko opperde namelijk het fantastische idee om naar Park Station te gaan en een of ander hoog gebouw te gaan bekijken. Maiko was hier eerder geweest, dus het zal wel moeten kunnen. Niet dus! Daar liepen we dan, twee zoekende blanken voorzien van rugzakjes, dure spullen en een volle portemonnee. De overige mensen waren arm, donker en verbaasd dat hier even twee spierwitte jonge mannen voorbij kwamen lopen. Wij voelden ons duidelijk niet op ons gemak en om niet helemaal te laten blijken dat we verdwaald waren liepen we slim een winkel binnen om buiten het zicht even op de kaart te kijken. Ook maar even mijn waardevolle horloge af gedaan. Gelukkig besloten we om rechtsomkeer te maken en een pasje sneller te lopen. Daarna hadden we wel een koude rakker verdient. Je kunt je pas voorstellen wat ik bedoel als je zelf in een dergelijke situatie bent geweest, dat is echt niet fijn! Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen.
De week erop zou Maiko weer verder reizen naar de kust en kon ik weer aan het werk. Toch ook wel fijn om even een rustige werkweek te hebben, vooral na zo een enerverend weekend. Het weekend erna echter zou weer een leuke worden. Ik had gepland om met collega's naar een festival te gaan in Soweto. Over deze buurt had ik al veel gehoord, louter slechte verhalen eigenlijk. Het is namelijk een buurt waar je niet alleen over straat kan gaan. Ik ben er nu geweest, weliswaar met Zandile (local) die daar heeft gewoond, maar het was een prachtige ervaring. Overal mensen op straat, muziek en spelende kinderen. De sfeer is echt fantastisch, zo goed zelf dat ik erover nadacht om met de vader van Zandile naar de plaatselijke kroeg te gaan. Deze was recht tegenover hun huis maar ik heb het toch niet aangedurfd. Misschien komt het er nog eens van. Het festival was een hele relaxte ervaring met heerlijke afrikaanse loungemuziek. De sfeer is heel anders dan sommige festivallen in Nederland. Niemand staat stil en iederen heeft het naar de zin met elkaar. Zeker voor herhaling vatbaar.
De week en het weekend erop waren rustig, een beetje bijkomen en wat centjes sparen. Wat overigens nog niet echt lukt, er is zoveel te doen. Dit weekend bij collega's Champions League gekeken en verder niet veel gedaan. Was weer gezellig!
Weer een rustige week op het werk volgde. Vrijdags ben ik met mijn huisgenotes even een drankje wezen doen bij News Cafe Sandton. Was een zeer geslaagde avond en we hebben elkaar weer beter leren kennen. De volgende dag Champions League finale gekeken in het Hard Rock cafe en vroeg naar bed gegaan. Zo een weekend is veel te kort en gaat te snel voorbij.
De week die volgde is diegene waarin we nu zitten. Er zijn inmiddels weer nieuwe mensen gearriveerd vanuit Nederland, die wij misschien kunnen helpen om hun weg te vinden in dit geweldige land.
Op het moment van schrijven is het woensdag, wat betekend dat ik morgen (hemelvaart) vrij ben. We hebben dan ook besloten om naar een natuurreservaat te gaan in Pilanesberg. Ik heb er zin! Komend weekend naar Ellis Park om een rugby westrijd te bezoeken. Jo'burg Lion vs Pretoria Bulls, te vergelijken met Ajax tegen Feyenoord. Dat beloofd weer een mooi weekend te worden. Het weekend erop staat weer een trip gepland, deze keer naar Nelspruit met Myrna, Marlou en Sven. Dichtbij zowel Swaziland als het Kruger Park, ik kan niet wachten...
Via deze weg ook nog even dit: Tante Corrie van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ik hoop dat je een leuke dag hebt gehad. Ik had je een sms gestuurd maar weet niet zeker of deze wel is aangekomen.
En natuurlij pa! Goed bezig met het sportieve gedrag, ga zo door. Ik ben nu al benieuwd naar je smalle koppie!;)
Groeten vanuit Sandton, Jo'burg, Gauteng , South Africa.
-
30 Mei 2014 - 14:04
Mieke Janssen:
Hallo rik leuk weer wat van je te horen. Had je een mail gestuurd maar die blijkt niet te zijn aan gekomen er is er weer 1 weg maar laat even weten of je die wel hebt gekregen.
Leuk en fijn dat je het nog steeds naar je zin hebt, we zaten vol spanning naar je nieuwe verhaal uit te kijken.
Zo zie je nog eens iets van de wereld.
Geniet ze nog en succes met alles en pas goed op jezelf.
Lieve groetjes van ome Roon en tante Mieke -
30 Mei 2014 - 15:02
Marlies Hoogveld :
Ha die Rikkie,
Eindelijk weer een verslag maar ook deze mag er wezen en is ondanks het lange wachten de moeite waard.
We vinden het steeds ontzettend leuk om iets van je te zien of te lezen. Er gaat geen dag voorbij of we denken aan je! Hoef jij niet te doen hoor, je hebt wel wat anders aan je hoofd.
Man wat kun jij geweldig schrijven, het blijft boeien.
Pa kan niet wachten om in het vliegtuig te stappen op weg naar zuid Afrika maar hij zal toch nog enkele maanden moeten wachten. Tot die tijd ga jij maar lekker verder met het land te ontdekken zodat je ons straks de mooiste plekken kan laten zien.
Alvast een fijn weekend en wat het volgende weekend betreft: geniet er weer van maar blijf op je hoede!
Liefs pa en ma. -
30 Mei 2014 - 16:15
Wendy:
Hhmmm... Rik... Het eerste deel van het verslag lijkt geschreven in een van die gezellige weekenden :-)
Wat een verhaal met die olifanten! Spannend, alleen al om te lezen :-) Wat een ervaring!
Super dat je het zo goed naar je zin hebt. En je kunt inderdaad goed schrijven, krijg BIJNA zelf zin om te komen ;-) Nee, niets voor mij. Ik zorg wel voor een beetje support vanuit nl!
We missen je. Ruben zegt nu als hij vliegtuig ziet 'tuig' en vervolgens bedenkt en zegt hij 'aaf rie kaa'. Ook hij denkt dus aan je. Zowel hij als daphne blijven zich enorm ontwikkelen, je zult vast trots zijn als je weer in nederland bent!
Ennuh. . Dat smalle kopje van pa. ... Dat dacht je toch niet echt hè? ;-) Je weet dat hij al dat sporten ook wel weer compenseert ;-)
Kus, en een knuffel van de kinderen
-
30 Mei 2014 - 22:36
Leo:
Ha Rik, jij bent goed bezig. Ideale baan werken en de wereld verkennen. Veel plezier en succes toegewenst. Heb jij ook al gedacht aan een ivoor handeltje? Gewoon en keer terug en achter die ouwe aan.
Groet
Leo en Jose. -
31 Mei 2014 - 08:37
Esther Janssen:
He neefje. Wat ontzettend leuk om je enthousiaste en spannende verhalen te lezen. Geniet van alle mooie dingen en ook van je werkzaamheden ;). Veel liefs van ons -
31 Mei 2014 - 18:56
Evaline Rikken:
Hallo Rik.,
Ben net terug uit 's Heerenberg dat vind ik al een eind) Keano van Rob moest afzwemmen. Als hij net zo avontuurlijk wordt als jij heeft hij dat wel nodig. Ook Rob heeft naar je gevraagd.
Zo te lezen gaat het lekker met je, en ook leuk dat je vriend er was. Als je nog een keer zo'n park in gaat wees dan op je hoede. Heel veel succes nog en het is zo september.
Heel veel groetjes je tante Evaline -
03 Juni 2014 - 16:39
Angela:
Hoi Rik,
Weer kei leuk je verslag en zo te lezen heb je het erg naar zin! Geniet er maar lekker van!!!!
Wat een verhaal met die olifanten!!!!! Geweldig!
Super veel plezier en geniet ervan!
Groetjes Ons -
03 Juni 2014 - 20:40
Tante Corrie:
hallo Rik,
Wat leuk dat je aan mijn verjaardag gedacht hebt, sms heb ik niet gekregen !
Maar in ieder geval bedankt !
Wat een boeiend verslag weer , je maakt wel wat mee in zo'n ver land , je zou er een boek van kunnen schrijven denk ik !
Maar zo te lezen heb je goed naar je zin , doe voorzichtig en geniet van al het moois wat je ziet .
Heel veel groetjes !
Tante Corrie -
12 Juni 2014 - 21:41
Diny En Guus:
Hallo Rik
Wat een spannend en geweldig verhaal weer.
Je verhalen klinken het zelfde als die van Bob toendertijd.
Leuk dat je vriend er was.
Blijf genieten van het land, je werk en van je vrienden.
Ik sluit als altijd met deze woorden af, pas heel goed op je zelf.
Lieve groetjes vanuit het warme Zoutelanden xx -
20 Juni 2014 - 21:00
Corrie & Willie:
Hoi rik,
Alles goed daar!! Ik wil even doorgeven dat ons mail adres in gewijzigd namelijk w.hoogveld8@upcmail.nl.
Groetjes Tante Corrie -
24 Juni 2014 - 23:03
Wilma:
Hoi Rik.Wat leuk dat je het zo naar je zin hebt daar en wat een leuk verslag heb je ervan gemaakt.
Wij zijn druk aan het klussen geweest bij Fabian en Inge die hebben nu een geweldige maisonnette in Nijmegen eindelijk hebben ze ruimte en een mooie helemaal gerenoveerd.
Ik wens je nog veel succes en geniet ervan.
Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
